MUZEUM MORSKIE
Dążeniem autorów prezentowanej pracy jest zakotwiczenie nowego budynku Muzeum Morskiego - Centrum Nauki w Szczecinie w przestrzeni miasta zarówno w sferze struktury urbanistycznej jak i znaczeniowej. Dlatego też zwrócono szczególną uwagę na relacje z otoczeniem oraz na kodowanie architektury.

RELACJE
Atrakcyjna lokalizacja jak i ekspozycja terenu przyszłego Muzeum Morskiego podpowiedziały rozwiązania zmierzające do zapewnienia jak najściślejszych interakcji z rzeką Odrą, Wałami Chrobrego, Zamkiem jak również najbliższym kwartałem nadbrzeżnym, dla którego to muzeum stało się nowym punktem odniesienia.
Zostały zdefiniowane trzy główne odsłony nowego muzeum:
□ Muzeum jako element panoramy nadodrzańskiej widzianej z Wałów Chrobrego
□ Muzeum jako brama otwierająca się na bulwary nad Odrą a jednocześnie domykająca perspektywę nowej alei
□ Muzeum jako falująca pochylnia łącząca nadbrzeżny kwartał z poziomem estakady



KODOWANIE
Wydaje się być rzeczą pożądaną, by budynek samym sobą był przekazem treści, roli i przeznaczenia, dla których to funkcji został stworzony. Tematyka morska oraz problematyka definiowana jako ruch falowy, które to zagadnienia są głównymi obecnymi w nowym obiekcie, skierowały poszukiwania inspiracji w obszary szeroko powiązane z morzem oraz falą, jako zjawiskiem przyrodniczym.
Tak więc nowy budynek ma w sobie cechy
□ jachtu/okrętu – połyskliwą elewację z corianu materiałowo zbliżonego do budulca kadłuba a kolorem do żagli
□ góry lodowej, zjawiska charakterystycznego dla mórz – kompozycja białych płaszczyzn
□ amplitudy fali – rozedrgane elewacje i wnętrza



ROZWIĄZANIA FUNKCJONALNE
Układ i struktura funkcjonalna budynku została podporządkowana założonemu przez autorów scenariuszowi zwiedzania obiektu.
Przyjęto, że usytuowanie głównego wejścia do budynku powoduje taki kierunek ruchu, dzięki któremu, niezależnie od której strony będą zbliżać się zwiedzający, tuż przed wejściem do nowego muzeum, ukazuje się nam monumentalne założenie istniejącego Muzeum Narodowego. W wyniku tego zostało zachowane symboliczne połączenie „starego” i nowego muzeum.
Od strony południowej, na osi alei wiodącej do muzeum umieszczono maszt statku Konstanty Maciejewicz. Dzięki temu maszt uzyskał odpowiednią ekspozycję (od strony rzeki „zanikał” na tle dźwigów portowych) i wzbogacił przestrzennie tereny leżące na południe od muzeum, stanowiąc jednocześnie wysokościowy punkt orientacyjny kierujący na główne wejście.

Wejście do budynku to „zanurkowanie” pod wodę. Mając w pamięci panoramę Wałów Chrobrego, zwiedzający prowadzeni SA szerokimi schodami w dół, poniżej lustra wody rzeki do foyer. W foyer poprzez szklaną ścianę ukazuje się głębia Odry.
W tym miejscu umieszczone są pierwsze eksponaty muzealne. Dodatkowo, na dnie rzeki w pobliżu przeszklenia przewidziano miejsce na podświetlaną ekspozycję podwodną.



Odra za szklana ścianą foyer otrzymuje swoją kontynuację w postaci wewnętrznej rzeki – akwarium, które towarzyszy i prowadzi zwiedzających po całym obiekcie muzeum. Wewnętrzna rzeka, to możliwość przedstawienia życia morskiego jak również fizycznego zjawiska falowania.

Z foyer na poziomy wystaw wiedzie łagodna pochylnia, której przestrzeń urozmaica towarzysząca wewnętrzna rzeka z ekspozycjami. Po przejściu przez swoisty „tunel” z wodą, odwiedzającym ukazuje się rozległa przestrzeń – pierwsza cześć zbiorów nautycznych (wielkogabarytowych). Przestrzeń ta wysoka jest na 12 metrów i umożliwia ewentualne podwieszanie eksponatów lub wstawienie części statku w masztem.
Stąd rozległe schody – siedziska (miejsca na ekspozycję) prowadzą do wystawy „Muzeum fal” z zespołem basenów – zbiorników nanizanych na wewnętrzna rzekę. Dodatkowym elementem organizującym przestrzeń jest świetlik dachowy, który jest wyposażony w system rolet (w zależności od pomysłów ekspozycyjnych, np. gdy zajdzie potrzeba doświetlenia światłem słonecznym)

Po zwiedzeniu strefy „Muzeum fal”, zwiedzający udadzą się do drugiej części zbiorów nautycznych (drobnogabarytowych). Z tego miejsca łagodna pochylnia poprowadzi zwiedzających ponad przestrzenią ekspozycji fal do części edukacyjnej rozpoczynającej się kinem 4D/5D.
Poziom niżej, do którego dostać się można schodami lub windą, dla chętnych do pogłębienia wiedzy o tym wszystkim, czego zwiedzający mogli doświadczyć wcześniej, dostępna jest biblioteka z czytelnią, sala studyjna oraz sala wykładowa. Na zmęczonych zapewniono chwilę relaksu w kawiarni, z której można ponownie podziwiać Wały Chrobrego (kawiarnia dostępna jest również bezpośrednio z zewnatrz). Z części edukacyjnej schodami w dół dostajemy się do foyer i wyjścia.

Do części administracyjnej można dostać się zarówno głównym jak i odrębnym wejściem. Dostawy do magazynów odbywają się od strony południowej budynku. W głównym podcieniu zaprojektowano otwieraną pochylnię (w skośnym stropie podcienia) podłączoną bezpośrednio do strefy magazynowej.
Zaproponowana organizacja zwiedzania budynku ma na celu zapewnienie bezkolizyjnego ruchu. Jednak możliwe jest również kierowanie gości muzeum bezpośrednio do części edukacyjnej (do kina lub do Sali wykładowej)



ROZWIĄZANIA MATERIAŁOWE
Konstrukcja budynku to układ żelbetowy słupowo – ścianowo – płytowy. Projekt zakłada płyty stropowe sprężone. Elewacja budynku przewidziana jest w okładzinie panelami, których zewnętrzna warstwa pokryta jest białym corianem.