Idea rozwiązania projektowego

Propozycja projektowa niniejszej pracy konkursowej opiera się na trzech elementach:
• Stworzeniu układu urbanistycznego tworzącego zespół Trzech Placów
• Maksymalnego otwarcia widokowego zespołu obiektów teatru na skarpę i rzekę Odrę
• Zastosowaniu kurtyn akustycznych jako tworzywa elewacyjnego

Układ urbanistyczny Trzech Placów
Zespół Trzech Placów to sąsiadujące ze sobą przestrzenie publiczne, w centrum których stoi istniejący budynek Teatru Polskiego. Poszczególne etapy rozbudowy teatru są odrębnymi budynkami usytuowanymi tak, aby kontynuować linie zabudowy wyznaczone przez istniejący budynek teatru i przez kolejne nowe budynki. Dzięki takiej decyzji projektowej nastąpiło uzupełnienie pierzei i uczytelnienie placów: trójkątnego ujętego przez ulice Swarożyca i Montwiłła oraz przenikającego się z nim kwadratowego placu po północno – wschodniej stronie ul. Montwiłła. Trzeci plac to Plac na Skarpie po południowej stronie Teatru Polskiego.

Plac Trójkątny
Plac Trójkątny to zewnętrzne foyer teatru. Przybiera on formę ogólnie dostępnego Ogrodu Miejskiego z kameralnymi ścieżkami, miejscami do siedzenia z oświetleniem parkowym oraz ogródkiem kawiarnianym w nowoprojektowanym skrzydle wschodnim teatru. Uzupełnieniu południowej pierzei podkreśliło istotną dla tej przestrzeni oś widokową na wieże Urzędu Miejskiego.

Plac Kwadratowy
Plac o charakterze mniej oficjalnym, słoneczny, z jednolitymi pierzejami, wypełniony rabatami kwiatowymi, stanowi dopełnienie Placu Trójkątnego i prowadzi poprzez bramę w południowym narożniku do Alei na Skarpie.

Plac na Skarpie
Plac otwarty na Odrę, nanizany na Aleję na Skarpie, która biegnąc przez zespół budynków Teatru Polskiego, mogłaby uzyskać dodatkowy walor. Charakter Placu na Skarpie tworzą otaczające go budynki. Staje się przez to ściśle tematyczną przystanią na trasie Alei na Skarpie. Jego pierzeje stanowią, obok istniejącego budynku teatru, nowoprojektowane kubatury sceny eksperymentalnej, wielofunkcyjnej sceny prób, letniego teatru szekspirowskiego, amfiteatru oraz budynku obsługującego teatr. Plac na Skarpie stanowił będzie atrakcyjną przestrzeń dla imprez plenerowych podczas Dni Morza.

Otwarcie widokowe na Odrę
Atrakcyjna lokalizacja Teatru Polskiego, który położony jest na wysokiej skarpie nad brzegiem Odry, była jedną z głównych inspiracji autorów projektu. Dlatego też rzedstawiona propozycja rozbudowy teatru zawiera rozwiązania urbanistyczno – architektoniczne umożliwiające kontakt z pięknymi widokami na Odrę.

Ta idea realizowana jest poprzez zapewnienie widoku już w partii wejścia głównego („uwolnienie” parteru budynku istniejącego i odtworzenie przeszkleń od strony Odry), otwarcie widokowe na rzekę foyer scen wielofunkcyjnej i eksperymentalnej, kawiarni, ogrodu zimowego oraz bawialni dzieci.

Dodatkowo scena szekspirowska w przypadku spektakli wykorzystujących ustawienie w pozycji sceny tradycyjnej otrzymuje możliwość kontaktu wzrokowego z Odrą poprzez wielkowymiarowe okno stanowiące ścianę tylną sceny tradycyjnej. Również amfiteatr projektowany jest z myślą, by krajobraz Odry stanowił naturalną scenografię.

Kurtyny akustyczne
Teatr Polski w Szczecinie położony jest w bliskim sąsiedztwie ruchliwej ulicy. Obiekty teatralne wymagają podwyższonych parametrów izolacyjności akustycznej. Projektanci zaproponowali rozwiązanie, które dodatkowo wzmacnia ochronę przed hałasem. Jest to system mobilnych kurtyn akustycznych, które otaczają kubatury scen wielofunkcyjnej, eksperymentalnej i szekspirowskiej. W przestrzeniach foyer i kawiarni kurtyna akustyczna zmienia się na lekką, zwiewną przezierną tkaninę. W tym częściach budynku możliwe jest otwieranie przeszkleń by zapewnić większą integrację wnętrza z otoczeniem

Oprócz otrzymania oczekiwanego efektu akustycznego, nowoprojektowane budynki otrzymują niepowtarzalny i charakterystyczny dla obiektów teatralnych wygląd – żaglową biel kurtyny scenicznej. Dzięki temu zespół budynków teatru jest czytelnym komunikatem o funkcji i wydarzeniach w nim się odbywających.

Logistyka teatru
W celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania teatru zespół został zorganizowany z podziałem na strefy: widza, aktora, montażu sceny, administracji, techniczno – gospodarczą i parking.

Cześć dla widzów i gości to przede wszystkim foyer z sąsiadującymi przestrzeniami (kawiarnia, wystawa, ogród zimowy, księgarnia) oraz widownie, które to pomieszczenia przylegają bezpośrednio do siebie. Ze względu na charakter sceny kabaretowej zaprojektowano ją w pobliżu kawiarni.

Strefa aktora dzieli się na dwie podstrefy – na poziomie -1 pomieszczenia związane z bezpośrednim przygotowaniem do występów (garderoby, charakteryzatornie) i na piętrze drugim – praca z tekstem i pokoje gościnne.

Strefa montażu sceny to przede wszystkim poziom -1, gdzie poszczególne pomieszczenia podłączone są do korytarza umożliwiającego transport dekoracji, prospektów, kostiumów pomiędzy wszystkimi scenami (w tym amfiteatralną). Ten korytarz prowadzi również do oficyny, gdzie usytuowana jest część techniczno – gospodarcza.

Część administracyjna znajduje się na piętrze 2 i jest zgrupowana w jeden zespół usytuowany w pobliżu głównej klatki schodowej.

Budynek istniejący został doposażony o windy, które powodują, że cały obiekt dostosowany jest dla osób niepełnosprawnych oraz możliwe jest przemieszczanie większych gabarytów.

Pomiędzy pawilonem wyjściowym z parkingu podziemnego a budynkiem sceny eksperymentalnej istnieje możliwość zorganizowania kina letniego. Ekran do projekcji będzie rozwijany na ścianie budynku sceny eksperymentalnej.

Technologia sceny
Projektanci szczególną uwagę zwrócili na aspekt technologii teatru uwzględniając wymogi wszystkich branż technologicznych tj. technologii ogólnej, oświetlenia sceny, nagłośnienia, systemu urządzeń inspicjenta, multimedialnej tak, aby możliwe było wykorzystanie scen do przygotowania różnych form teatralnych oraz, aby parametry techniczne scen umożliwiły występy gościnne zespołów teatralnych z kraju i zagranicy.

Scena wielofunkcyjna, szekspirowska oraz główna będzie wyposażona między innymi w system zapadni, które to zapadnie dostępne są z poziomu korytarza strefy montażu sceny. Każda z ww scen posiada kieszenie sceniczne oraz pomieszczenia funkcjonalne sceny.

Scena eksperymentalna wyposażona jest w mobilny system widowni i sceny. Wszystkie nowoprojektowane sceny wyposażone są w urządzenia mechanizacji górnej i dolnej, dzięki którym możliwe będzie dokonywanie szybkich zmian elementów dekoracji i przygotowanie scen w zależności od potrzeb począwszy od dramatu po balet, koncert, recital.

Wyposażenie scen w pełną technologię teatralną umożliwi organizowanie festiwali teatralnych.

Akustyka
Nowoprojektowany obiekt będzie wyposażony we wszystkie konieczne elementy budowlanej ochrony przed hałasem zgodnie z obowiązującymi wymaganiami ochrony środowiska i budowlanymi normami akustycznymi.
Nowoprojektowane sale zostały ukształtowane i zaadaptowane pod kątem uzyskania w nich optymalnych warunków dźwiękowych dla produkcji słowno-muzycznych.
Zastosowano specjalnie dobrane ustroje akustyczne wykonane na bazie drewna i gipsu (odbijające, rozpraszające lub pochłaniające dźwięk oraz rezonansowe).
Poniżej określono założenia akustyczne w nowoprojektowanych salach w uzależnieniu od ich kubatur i wymagań technologicznych.
Scena wielofunkcyjna, kubatura 4 800 m3, czas pogłosu T 500Hz= 1,0s – 1,4 s (zmienny w zależności od kubatury i typu przedstawienia), podział na niezależne kubatury mobilną , dźwiękoizolacyjną przegrodą .
Letni teatr szekspirowski, kubatura 6 000 m3, czas pogłosu T 500Hz= 1,0s – 1,4 s (zmienny w zależności typu przedstawienia – tradycyjny lub szekspirowski uzyskany poprzez zmienne elementy akustyczne ścienne i sufitowe( tzw. szufladowe)
Scena eksperymentalna, kubatura 1 800 m3, czas pogłosu T = 1s.
Scena kabaretowa, kubatura ca 320 m3, czas pogłosu T = 0,4 - 0,5 s
Scena mała, kubatura ca 400 m3, czas pogłosu T = 0,5 s.
Ponadto we wszystkich salach będą osiągnięte następujące parametry akustyczne: wskaźnik zrozumiałości słowa RASTI >0,7 wskaźnik czytelności muzyki C80>0, dopuszczalny poziom hałasu od wszystkich źródeł zakłóceń – LAdop = 30dB.

Parking
Parking zaprojektowany jest w ten sposób, by mógł być realizowany oddzielnie. Przy projektowaniu parkingu wykorzystano naturalne różnice terenowe w rejonie ul. Kapitańskiej, które pozwoliły „ukryć” parking w naturalnej skarpie. Wyjście z parkingu przybiera formę lekkiego pawilonu który uzupełnia kompozycyjnie zabudowę teatru w rejonie Placu Trójkątnego.