idea: kryształy dźwięku skała, kamień, kryształ. dźwięk, głos, muzyka.

forma: muzyczna grota z kamiennego wzgórza wykrystalizowały proste bryły, w których wnętrzach ukryte są złote groty przepełnione słowem i dźwiękiem

koloryt: biel wapienia i „stare złoto” szlachetne, tradycyjne materiały i barwy, zaczerpnięte z kolorytu starego Krakowa, złożone we współczesną i niepowtarzalną formę

ikona: sala z widokiem na Wawel unikatowa w skali światowej sala, gdzie tłem dla artystów i prelegentów jest widok na Wzgórze Wawelskie i Wisłę u jego stóp

miejsce: plac nad Wisłą ogólnodostępny plac miejski na dachu niskiej części Centrum Kongresowego, miejsce spotkań i punkt widokowy na Wawel, Wisłę, Klasztor Na Skałce

urbanistyka
Forma zewnętrzna tworząca pierzeje wzdłuż ulic. W miejscu spotkania najważniejszych pierzei główne wejście do budynku, zwrócone do Wisły i skrzyżowania ul. Monte Cassino i Konopnickiej Skala budynku dostosowana do wielkości Ronda Grunwaldzkiego. Lokalna dominanta przestrzenna ustanawiająca ważny element miastotwórczy nad Wisłą, dobrze widoczna z Wawelu.

plac miejski i promenada
Działanie miastotwórcze poprzez otwarcie się budynku na zewnątrz oraz wykreowanie nowej przestrzeni publicznej ogólnodostępnej. Założono powstanie promenady prowadzącej nad Wisłę ku bulwarowi i przystani tramwaju wodnego. Przerzucona nad tunelem i wykopem ul. Konopnickiej promenada spina Bulwary Wiślane z Centrum Kongresowym. Z drugiej strony budynek tworzy własny, lecz ogólnodostępny plac – taras widokowy na dachu części niskiej, dostępny poprzez pochylnię i łagodne schody terenowe. W ten sposób zostaje wykreowane nowe, rozpoznawalne miejsce w mieście, atrakcyjne dla mieszkańców i turystów. Podniesienie placu o 10m ponad rondo zapewnia odwiedzającym lepszy widok na Wisłę i Wawel, jednocześnie odcinając od nieprzyjaznej przestrzeni dużego węzła komunikacyjnego.

forma zewnętrzna
Rozwiązanie bryłowe polegające na rozdrobnieniu skali przez wydzielenie bryły cokołowej oraz dwóch stojących na niej wielościanów różnej wysokości i gabarytu. Wprowadzenie zieleni na dach integruje go z otoczeniem.

forma wewnętrzna
Wnętrza foyer i sal budowane w podobny sposób, lecz różniące się zasadniczo nastrojem i kolorytem. Foyer o tonacji ciepłej, złamanej bieli wapienia to nieregularna przestrzeń rozświetlona światłem wpadającym przez szczeliny w stropie – wielkie świetliki stanowiące połączenie z placem znajdującym się powyżej, na dachu. Ukryte w białych, błyszczących bryłach wnętrza sal w formie złotych grot przepełnionych sztuką i kulturą. Ściany i sufit pokryte sklejką liściastą w kolorze starego, spatynowanego złota. W Sali Audytoryjnej tłem dla występujących artystów i prelegentów jest wielkie okno z widokiem na Wzgórze Wawelskie. Niepowtarzalny zarówno w dzień jak i wieczorem widok czyni Salę Audytoryjną i całe Centrum Kongresowe jedynymi w swoim rodzaju, nowym symbolem Krakowa i Polski.