Projektowany budynek Ratusza Miasta i Gminy Konstancina Jeziorny w swych założeniach ideowych odwołuje się do historii miejsca. Obecne miasto powstało z połączenia dwóch głównych miejscowości rejonu: Konstancina na południu i Jeziorny na północy. Te dwie, rozdzielone rzeką Jeziorką miejscowości, posiadają indywidualny charakter zarówno zabudowy jak i tradycji.

Konstancin jest miastem kojarzonym z uzdrowiskiem oraz zabudowa willową, Jeziorna to miejscowość o charakterze przemysłowym (młyn, papiernia). Te tradycje znalazły swoje odzwierciedleni w architekturze i obiektach symbolach miejsca. Dla Konstancina charakterystycznym znakiem rozpoznawczym są tężnie, dla Jeziorny zabudowania fabryczne.

Obiekty o różnym charakterze jednak mające cechy wspólne. To prosta logiczna konstrukcja słupowo – ryglowa z wypełnieniem wyjątkowym dla funkcji własnej. Tężnie – gałęzie tarniny, fabryka pustaki szklane, mur.

Te spostrzeżenia stanowiły główne źródło inspiracji w kształtowaniu architektury. Budynek Ratusza ma być symbolem - znakiem miasta. Składa się jak Konstancin-Jeziorna z dwóch części zawierających pomieszczenia biurowe, rozdzielonych dwukondygnacyjną przestrzenią wspólną dla wszystkich mieszkańców: sala obrad Rady Miasta oraz sala obsługi interesantów.

Tak jak dwie składowe miasta, budynek również posiada zróżnicowane w charakterze elewacje. Cześć budynku od strony Konstancina jest nawiązaniem do architektury tężni, część północna jest alegorią architektury przemysłowej. Wiodącym materiałem elewacyjnym skrzydła „konstancińskiego” jest drewno z ażurowymi panelami nawiązującymi do postrzępionej płaszczyzny tarni. Skrzydło „Jeziorny” wyróżnia się elewacja z pirofilitu odwołująca się do zabudowy przemysłowej.